Lazın birinin hiç erkek çocuğu olmazmış. Her sene mısır tarlasını kendisi beklemekten canı sıkılmış.
- Ulan, demiş, sonunda ne var punun, bir yüksek kulübe yapa-yum tarlaya, misurlan biraz da kiz peklesun.
Her akşam kulübenin merdivenini kaldırır. Kız nasıl olsa emniyette şimdi, diye rahat rahat evine gidermiş.
Ee, komşu tarlaya bakan delikanlı da başlamış kanı kaynamaya... Bir gece, işaret falan... Bir merdiven uydurup çıkmış kulübeye. Sabah bizim Laz gelmiş:
- Kız, hişt! Daha uyanmadın mı?
Ses yok... Merdiveni dayayıp çıkmış, kızda bir tuhaflık, birden aklı başına gelmiş.
- Uuuy! Da bizim kizi mahvetmişler. Tabii doğru mahkemeye.. Hakim:
- Kızım, demiş, olayı anlat bakalım! Kızda ses yok. Kızarıp bozarıp duruyor.
- Evladım, anlatsana, nasıl oldu olay? Laz artık dayanamamış:
- Pak bana hacim bey! demiş. Ha sen yataydın da penim kulübede... Ha pen celdum da saa bir şey yaptum.
Ha punu her yerde anlatur muydun da?...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder